Wojciech Hilary hr. Rostworowski herbu Nałęcz II (ur. 13 stycznia 1877 w Milejowie, zm. 17 marca 1952 w Zalesiu Dolnym) — polski ziemianin, prawnik, pisarz, publicysta, senator III i IV kadencji w II RP. Pochodził ze znanego rodu, którego dewizą jest łacińska sentencja „Nil conscire sibi” (po polsku „Nie mieć sobie nic do zarzucenia”).
Absolwent prawa na Uniwersytecie Warszawskim. Polityk związany początkowo z narodową demokracją a potem z nurtem konserwatywnym. Pełnił funkcje szefa Departament Stanu, członka Rady Stanu, 5enatora II RP.
Po Il wojnie światowej mieszkał w Zalesiu Dolnym ii poświęcił się pracy literackiej publikując między innymi w „Tygodniku Powszechnym”.
Hrabia Wojciech Rostworowski był właścicielem majątku Szczaki oraz letniska Złotokłos B, które zakupił w 1935r. od Cecylii Orsetti.
Kontynuował parcelację Szczak, zbudował willę, która była gotowa do zamieszkania w 1939 roku.
Za namową swojego bratanka Antoniego Rostworowskiego, który był administratorem majątku, w latach 1935-37 rozbudował kaplicę da rozmiarów obecnego kościoła.
Dawna kaplica, istniejąca od 1840r., stanowi prezbiterium dzisiejszej świątyni. We wznoszeniu kościoła w Złotokłosie mieli także swój udział proboszcz parafii w Tarczynie ks. Czesław Oszkiel oraz liczni wierni.
Syn Wojciecha Hilarego, Wojciech Jan Rostworowski (znany również jako ojciec Piotr) był duchownym – na początku w zakonie benedyktynów później kamedułów. To właśnie on jest tłumaczem „Pieśni nad pieśniami” będącej częścią „Biblii Tysiąclecia”.
